Trawa stosowana w hydrosiewie
Hydrosiew nie wymaga specjalnych mieszanek. Nasiona stosowane w hydrosiewie to standardowa trawa zmieszana w kilku odmianach. Nie zmienia to kwestii odpowiedniego dobrania mieszanki nasion do warunków miejscowych oraz spodziewanego użytkowania. Nasiona trawy na zastosowania komercyjne muszą gwarantować pełne zadarnienie powierzchni.
Zasadami zastosowaną w tworzeniu dobrej mieszanki nasion są:
- Położenie nacisku na wyhodowanie darni zabezpieczającej i stabilizującej obsiewane powierzchnie. Nawet zabezpieczający przed erozją polimerowy klej do hydrosiewu nie ma wiecznej trwałości. Odmiany powinny być tak dobrane aby zabezpieczyć obsiewne powierzchnie od samego początki geminacji trawy, tworząc w efekcie rozkrzewioną darń. I dlatego – biorąc pod uwagę różny czas wschodów – mieszanka powinna składać się z kilku różnych odmian. Traw kiełkujących bardzo szybko i stanowiących naturalną ochronę dla następnych odmian wschodzących wolniej, a także powinna mieć dodatek nasion wiążących poszczególne trawy w jednolitą darń. Uzyskuje się to np. poprzez połączenie rajgrasu z kostrzewami i dodatkiem mietlicy.
- Nasiona trawy powinny być odporne na szczególne warunki miejscowe. Np. mieszanki stosowane na skarpy przydrogowe winny być odporne za zasolenie, umieć przetrwać dłuższy okres suszy (ponieważ nie będą podlewane), oraz znosić zanieczyszczenia chemiczne pochodzące od przejeżdżających pojazdów. Jak dotychczas w Polsce takie długoterminowe badania odporności traw na szczególne warunki nie były prowadzone. Dlatego uzasadnionym jest korzystanie ze sprawdzonych rozwiązań światowych – dostosowanych do krajowych warunków klimatycznych.
- Mieszanka traw w aplikacji hydrosiewu powinna być odporna na nieprzewidziane sytuacje oraz tzw. czynnik ludzki w postaci np. złego zaaplikowania danych odmian trawy w określonym miejscu. Ta sytuacja ma również inny wymiar. Trawa (również do hydrosiewu) jest dostępna z gotowych mieszanek nasion, przeznaczonych dla danego zastosowania, np. na pasy drogowe. Kompromis zapobiegający nieprzewidzianym wypadkom i pozwalający stworzyć w miarę uniwersalną mieszankę trawnikową jest oparty na jednoczesnym zastosowaniu kilku: przynajmniej 5 lub 7 różnych odmian. W przypadku nie przyjęcia się którejkolwiek z nich, żywotność pozostałych, nadal gwarantuje uzyskanie satysfakcjonującego efektu. Prawdopodobieństwo, że żadna z odmian się nie przyjmie jest bardzo małe.