Czym różni się ORGANICZNY klej do hydrosiewu w porównaniu do POLIMEROWEGO kleju do hydrosiewu?
Różnica pomiędzy klejem do hydrosiewu zapobiegającym erozji (w nomenklaturze IBDiM: „lepiszczem„a klejami, które są wyłącznie zagęstnikiem o dużej lepkości, leży w ich sposobie działania. Aby wyjaśnić, dlaczego zwykły klej do hydrosiewu nie zapobiega erozji wodnej, należy wyjaśnić istotę jego działania. A ta zależy od tego, czym jest dany klej / zagęstnik / lepiszcze z chemicznego punktu widzenia.
Standardowe zagęstniki – kleje do hydrosiewu oparte na substancjach roślinnych (polisacharydy) jak np. gumie guar, biopolimerach albo organicznych związkach chemicznych, np. metylocelulozie – to substancje o stosunkowo wysokiej lepkości. Po rozpuszczeniu i wymieszaniu w zbiorniku hydrosiewnika, dają kleistą zawiesinę. Wiążą wysiany mulcz z wierzchnią warstwą gleby, lecz wiązania chemiczne tej zawiesiny są nietrwałe. Owszem, spełniają swoją rolę po wyschnięciu. Ale przy kolejnym deszczu (działaniu wody), przechodzą z powrotem w postać płynną. W efekcie nie chronią przed erozją, ponieważ po namoknięciu spływają razem z wodą.
PAM jest usieciowanym anionowym polimerem. Z chemicznego punktu widzenia, sposób działania Green PAM jest oparty na wymianie ładunków elektrycznych pomiędzy ładunkami łańcuchów polimeru – obecnymi w roztworze wodnym hydrosiewu – i powierzchniowymi ładunkami cząstek powierzchni gleby. Dotyczy to także cząstek drobnych frakcji gleby spływających wraz z erozją deszczową . Przez działanie polimeru ich ładunek powierzchniowy zobojętnia się i następuje natychmiastowe przyciąganie się cząstek (flokulacja). Znaczy to iż wewnątrz struktury chemicznej kleju do hydrosiewu powstaje trójwymiarowa sieć nadcząsteczkowa, a chemiczne sieciowanie zachodzi w koloidalnym układzie z glebą, gdzie łączą się z sobą nie tylko cząsteczki polimerów, lecz także cząstki gleby (micele).
Tak działa klej do hydrosiewu PAM: wiąże powierzchniowo cząstki gleby z zawiesiną hydrosiewu i zapobiega erozji deszczowej.
W efekcie działania PAM, spławialne frakcje gleby łączą się w agregaty (większe cząstki) i sklejają się razem z mulczem, a jednocześnie przyklejają się do powierzchni gleby. Sieciowanie jest znacznie silniejsze i trwalsze niż wiązania wodorowe w opisanych na wstępie zawiesinach z organicznymi/roślinnymi klejami do hydrosiewu. Taki stabilny układ zapobiega ponownemu rozpuszczeniu się w wodzie – PAM jednocześnie chroni glebę przed powierzchniową erozją deszczową (ablacją).
Uszczelniona błotem powierzchnia gruntu.
Zastosowanie PAM zlikwidowało erozję deszczową